Uzun Süren İktidarın Doğum Sancıları

Uzun bir iktidar döneminin ardından sistem, ciddi doğum sancılarıyla karşı karşıya.

‘Eski Ölmeye Yüz Tutuyor’ ancak ‘Yeni Henüz Doğmamış’ durumdayız.

İşte bu yaşadığımız kriz ve halkın siyasete olan azalışı da bu sancının etkisiyle.

Son zamanlarda tekrar Gramsci’nin eserlerine göz atıyorum.

Gramsci’nin bizi düşündüren ve aydınlatan kavramlarına; “Hegemonya”, “Rıza Üretimi” ve “Organik Aydın”.

Uzun ve baskıcı iktidarın oluşturduğu bir hegemonya var ve bu durum ekonomiye olumsuz yansıdı. Toplum bir çıkış arayışında.

Şu an kararsız seçmenler, toplam seçmenin üçte birini oluşturuyor ve bir adres arayışında. Modern prensi bekliyorlar.

Türkiye’yi Birleştirecek Siyasal Gücü bulabilecek miyiz?

Bu, bir kişi değil, bir kimlik, bir felsefe, bir kadro olabilir.

İktidar partisinin hikayesi eskidi ve yeni bir hikaye yazma çabası içinde. Adaletsizlik, ekonomik, adli ve sosyal olarak büyük bir sorun.

Ana muhalefet de içsel bir yenilenme sürecinden geçiyor ve yeni bir statüko peşinde. Dünya da aynı değişim sürecinde.

‘Yeni’ doğacak ve kim bunu başaracak? Kitlelere umut verip örgütleyecek, harekete geçirecek ‘Modern Prens’ kim olacak?